Eindelijk.... een job!

Eindelijk is het dan zo ver... ik heb een job! Op maandag start ik met mijn nieuwe baan als kleuterleidster in een pas geopende internationale school, genaamd 'Children's Garden'.

De school opende vorige donderdag pas haar deuren, daardoor zijn er op dit moment nog maar 2 kindjes. Het is uiteraard de bedoeling dat er snel veel kleutertjes bijkomen. Voordeel van deze situatie is dat het mij de kans geeft om mijn eigen weg te zoeken. Want zoals de meesten onder jullie wel weten ben ik van opleiding leerkracht secundair onderwijs. De omschakeling van tieners naar kleuters is niet zo evident. Alhoewel.... er zijn momenten genoeg geweest waarop mijn leerlingen zich als kleuters gedroegen! Dus in zekere zin heb ik wel wat ervaring ;)

Ik hou jullie op de hoogte van mijn dagdaaglijkse bezigheden in Children's Garden! Voor wie een kijkje wil nemen op de website (incl. foto's): http://www.childrensgarden.dk/

Om mijzelf te belonen heb ik vandaag een taart gebakken. Eerst nog even genieten, alvorens het harde werk begint:

'Hygge' en voetbal!

Nu de dagen kouder en korter worden, is het 'Hygge-tijd'. Vertaald in het Nederlands betekent dit zoveel als 'gezelligheid'. Voor de Denen is Hygge een heel belangrijk aspect van het dagdaaglijkse leven. Dit kan gewoon niet ontbreken in de winter! Dus worden er veel kaarsjes aangestoken, worden lichten gedimd tot ze een romantische gloed verspreiden en wordt er massaal chocolademelk gedronken, terwijl iedereen een warm dekentje zoekt om het 'hygge-lijker' te maken. Als voorstander van gezelligheid kan ik dit alleen maar toejuichen. Hoewel ik in die 'romantische lichtsfeer' al verscheidene malen ergens ben tegen gelopen of 'de grote lichten' heb moeten aanknippen omdat ik in het 'donker' niet kan vinden wat ik zoek!

Iets helemaal anders dan: tijdens het uitmesten van mijn geïmproviseerde bureau kwam ik mijn voetbalticket tegen van de Champions League match tussen F.C. Kopenhagen - Rosenborg BK (Noorwegen) teruggevonden. Die match wonnen de Denen. Altijd leuk voor de ambiance als het 'thuisland' wint! Sindsdien hebben de Kopenhagers hun beste beentje voorgezet en zijn ze ondertussen verzekerd van een plaatsje in de volgende ronde. Hun verlies tegen F.C. Barcelona (2-0) vorige week was jammer, maar daar liggen ze hier niet echt wakker van. Iedereen is al blij dat ze doorgaan.
Om de sfeer wat op te snuiven:

                                           In het stadion, vóór de aanvang van de wedstrijd!

That's all for today, folks! Het wordt tijd voor een warme tas chocolademelk en om de kaarsjes aan te steken. It's Hygge-time!

Terug van weggeweest!

Na een lange periode van stilte is het tijd om mijn blog weer wat up te daten.

Ik heb ondertussen mijn CPR-nummer gekregen. Uitstekend nieuws, want ik ben al direct bij de bank langsgegaan om een bankrekening te openen (daarvoor moet ik opnieuw een hele reeks papieren invullen) én ik ben ingeschreven voor een cursus Deens. Ik begin stilletjes aan wel wat Deens te begrijpen en ook wat te spreken, maar vanaf 1 november wordt het allemaal officieel en zal het best wel snel gaan. Ik heb maar liefst 4 dagen in de week les. Elke dag 3,5 uur. De taalschool bevindt zich net om de hoek. Letterlijk. Ik denk dat ongeveer 3 minuten duurt om tot daar te fietsen. Handig nu de winter voor de deur staat!
Over winter gesproken... koud dat het hier is! Ongeveer een 12°C was het vandaag. Maar ik moet eraan toevoegen dat het zonnetje haar uiterste best deed om te schijnen! Blijkbaar is het in België vandaag een dikke 21°C. Ik zou zelfs al niet meer weten hoe +20° aanvoelt!
Dat Denen een andere kledingsmentaliteit hebben is ondertussen wel bewezen. Ik ging vandaag de straat op gekleed in warme kleren, inclusief oorwarmers en warme winterlaarzen. Ik weet dat ik een koukleum ben, maar sommige mensen hier zijn duidelijke nakomelingen van de Vikingen! Koude kan hen blijkbaar niet echt deren. Zo passeerde ik mensen in t-shirt en sommigen droegen zelfs een short en sandalen... En ja het zonnetje scheen aangenaam, maar het bleef hoe dan ook erg koud. Nu ik eindelijk gewoon ben geraakt aan het (altijd en overal) meenemen van een paraplu, moet ik leren van ook mijn zonnebril bij de hand te hebben. Hier kan je perfect met een zonnebril op je neus onder een paraplu lopen, in je shorts en met je rubberen laarzen aan. Misschien een gek zicht bij ons, maar hier kijkt er niemand van op!


Er is verder nog wat positief nieuws te melden. Gisteren kreeg ik een mailtje van een internationale school hier. De directie zou graag een interview met me hebben. Jammer genoeg is er geen plaats vrij om les te geven, maar het zou gaan om 'substitute teaching'. Vervangster dus. Als er hier op school net zoveel zieken zijn als er soms waren op de Middenschool waar ik les gaf, dan zal ik genoeg werk hebben! :) Voor mijn ex-collega's: wie weet word ik de nieuwe 'Sam'!
Ik probeer er niet te hard naar uit te kijken, omdat ik mijzelf teleurstellingen wil besparen. Maar hoe dan ook ik het goed nieuws dat ze toch een gesprek met mij willen. Maar blijkbaar is er niet veel haast bij. Sollicitatiegesprek staat pas op de agenda voor eind oktober. Maar dat geeft mij dan weer de tijd om mijzelf wat voor te bereiden. Ik moet toch weten wat te antwoorden als ze mij vragen 'En wat zijn je mindere goede eigenschappen/negatieve punten?' Nog enkele weken de tijd dus 'to come up with something'.

Mijn (voorloplig) appartement + omgeving

Vandaag besefte ik dat ik jullie nog geen foto's van mijn (voorlopige) appartement heb laten zien. Bij deze brengen we daar wat verandering in.
Aangezien ik nog steeds geen job heb gevonden, breng ik redelijk wat tijd binnenshuis door. Zeker doordat het weer allesbehalve is. Vandaag is de eerste dag sinds zondag dat ik wat zon heb gezien.
Ik blijf Kopenhagen een fantastische stad vinden. Ongeacht het feit dat de chocolade op niets trekt en dat je geen kartonnen melk kunt kopen. (Enkel aparte flessen uit het koelassortiment).
Toch had ik er vorige week genoeg van. De zoektocht naar een job is ontzettend moeilijk. Ik heb al ongeveer 100 CV's opgestuurd, maar het heeft tot nu toe nog niets opgeleverd. Ook de enkele sollicitatiegesprekken die ik had, draaiden uit op niets.

Hetgeen me momenteel gek maakt is het feit dat ik geen CPR number kan vastkrijgen. Dit is een Danish Social Security Number. Zonder dit nummer kan je niet werken, kan je geen appartement krijgen, geen telefoonnr krijgen, niet gratis bij de dokter gaan,... kortom zonder dit nummer kan je niet veel doen.
Ik probeer dit al 3 weken in orde te krijgen, maar ik zit vast in een vicieuze cirkel. Ik moet, om een CPR-nr te kijgen, een bankdocument kunnen voorleggen waarop staat hoeveel geld er op mijn rekening staat. In België wordt zo'n document niet meer uitgereikt, omdat dit wordt gezien als een schending van de pricavy van de klant. In Denemarken is dit geen probleem dus dacht ik van een Deense bank account te openen. Klein probleempje echter: je hebt een CPR-nummer nodig om dat te doen!
Ik vertelde hen dat ik juist daarom een rekening wilde openen: om een CPR-nr te bekomen. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd. Toen ik uiteindelijk op het hoofdkantoor van de Danske Bank zat, bleek dat er werkelijk niets aan gedaan kan worden. Behalve mij veel succes wensen konden ze verder niets doen.

Dus ga ik morgen maar eens langs op de Belgische ambassade. Eens kijken of ze mij daar niet kunnen helpen. Duimen maar!

Woonkamer

Keuken

Badkamer

Onze tuin

Omgeving:

Rare jongens, die Denen!

Na een week zijn me al een heleboel zaken opgevallen die typisch zijn aan Kopenhagen.


1) Overal, werkelijk OVERAL, zie je jonge ouders met kinderen. Kindjes op de fiets, aan de hand, op de schouders of in een kinderwagen. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de hele Deense maatschappij is afgestemd op het gezin. Zo kunnen vaders tot 10 weken vaderschapsverlof nemen en moeders.... maar liefst een volledig jaar (volledig betaald!) moederschapsverlof!

Het lijkt misschien creepy dat ik foto's trek van vreemde mensen in het park,
maar dit was enkel en alleen ter illustratie van mijn blog!

2) Bejaarden zijn nog steeds zeer actief en aanwezig in het dagdagelijkse straatbeeld. Zo ging ik eergisteren naar het park 's ochtends en wat ik zag ik daar....? Oudjes die aan ochtendgymnastiek deden, een fiets- of boottochtje maakten of die actief aan het 'nordic walken' waren!
(Let op de kinderfietshelmen in de hand van de creepy-papa op onderstaande foto)

3) Deze 'stad-van-de-fietser' heeft werkelijk alles in huis van fiets-accesoires. Zo heb ik dan ook maar -aangezien het hier echt wel veel regent- een beschermhoes gekocht voor mijn fietszadel. Zo zit ik lekker droog, na een regenbui. Nu ja, sinds ik nog geen geschikte regenjas heb gevonden (ofwel te geel, ofwel te veel bloemenprint, ofwel te groot -lees: tent ...) blijft er behalve mijn zitvlak niet echt veel droog.

But you've gotta love it! Welkom in Denemarken!!

De eerste dagen in CPH

Vandaag, maandag, woon ik exact 5 dagen in Kopenhagen. Het was dan ook de hoogste tijd dat ik mij een fiets aanschafte, want: IEDEREEN FIETST IN KOPENHAGEN!
Van kleine kinderen tot zelfs bejaarde mensen! Het spreekt voor zich dat deze iets trager vooruitgaan.
Wie zich in deze stad wil verplaatsen, moet dat doen per fiets. Auto's worden zoveel mogelijk uit de stad geweerd, dmv. zéér weinig parkeerplaats en zéér dure parkeertarieven. Dat merkten we meteen al de eerste avond toen we hier toekwamen.
Ik zeg 'we', want mijn geweldig-fantastisch-ongelooflijk toffe-vriendinnen Rosita en Anna hebben mij naar Denemarken vergezeld. Leuk, want:
1) Zo kon ik veel meer spullen meebrengen! (En geloof me, ik heb véél spullen)
2) Moest ik niet alleen rijden.
3) Last, but not least: kon ik langer van hun gezelschap genieten en was ik niet zo alleen die eerste paar dagen.
Met elkaar communiceren was gemakkelijk aangezien elke auto een walkie-talkie had!

Toen we de auto's de eerste avond uit hadden geladen, konden we op zoek gaan naar parkeerplaats. Ongeveer een 5 min. stappen verder, vonden we uiteindelijk toch twee plekjes voor de wagens. Typisch Kopenhagen natuurlijk: we konden de nacht wel gratis parkeren, maar vanaf 7u30 moesten we de parkeermeter komen bijvullen. En een dagticket nemen gaat niet. (Op sommige plekken wel). Na een korte nacht, nog moe van de lange reis daags voordien, stonden we om 7u30 weer aan de wagens. Hopend om ergens een nieuw plekje te vinden. We konden uiteindelijk maar één ding doen: ons buiten het onmiddellijke centrum parkeren en te voet terug keren naar het appartement. Die dag, en de dag erna, hebben we enorm veel gestapt! Daarom dat mijn nr° 1 prioriteit was: het vinden van een fiets!

De meeste fietsen in CPH, kosten rond de 3000-4000 Kronen (ongeveer €400-500). Ik vond, via via, een kleine fietshandel, uitgebaat door een Iraniër die al verscheidene jaren in Denemarken woont. Zijn specialiteit: oude fietsen opknappen! Perfect voor mij. Ik heb geen zin om zoveel geld uit te geven aan een mooie, nieuwe fiets. Hij gaf me een fiets om uit te testen, maar die fiets had enkel een voetrem. Je remt door naar achter te trappen. Aangezien de fietsen in België gewoon remmen hebben aan het stuur, en ik dit dan ook gewoon ben, zag ik deze fiets niet echt zitten. Maar blijkbaar hebben bijna alle fietsen in Denemarken geen remmen aan het stuur, maar dus een soort voetrem. We stonden buiten, toen ik tegen de gevel een andere fiets zag. Ik vroeg of ik die fiets niet kon hebben. Niet al te oud, een mandje vooraan....én toch op zijn minst één rem aan het stuur.. Maar blijkbaar was de fiets van zijn vrouw. Ik zei dat ik het jammer vond, waarop hij antwoordde dat hij zijn vrouw dan maar een andere fiets zou geven en ik deze kon mee
nemen voor 900 Kronen.

Mijn nieuwe fiets: zwart, twee wielen, licht voor- en achteraan, een mandje én een rem aan het stuur!

Perfect!


Ik heb hem vandaag al uitgetest en ik moet zeggen dat hij best wel goed rijdt! Ik voel mij meteen al een stuk meer ingeburgerd. Al fietsend naar de supermarkt, mijn winkelwaar in het mandje vooraan, en nog een tas over mijn schouders.

Nu ik mijn fiets heb, wordt het tijd voor de volgende stap: het vinden van een job! Duimen maar!

Afscheidsfeestje - Part 1

Het vertrek begint dichter en dichter te komen... Gisterenavond was mijn eerste afscheidsfeestje. Zaterdag volgt het tweede. Waarom twee? Nee, niet omdat ik niet genoeg kan krijgen van afscheid nemen -verre van! Maar omdat we anders in praktische problemen zouden geraken: aantal stoelen, glazen,... Bovendien, het was al druk genoeg!
Ik heb jammer genoeg minder met iedereen kunnen bijbabbelen dan ik hoopte. But that's part of trying to be a charming host, denk ik!



Het was echt super om zoveel schitterende mensen rondom mij te hebben! Vrienden die ik al heel lang niet meer had gezien, maar ook mijn 'alledaagse' vrienden.

Het was een heel gezellige samenkomst. Ik vreesde een beetje voor het weer, maar het bleef gelukkig droog. Op het einde van de avond werd het wat frisser, maar Franky had werkelijk aan alles gedacht en er waren warme dekentjes ter beschikking van iedereen die het een beetje kou kreeg!
Toen het dreigde te beginnen regenen, hebben we ons voor de veiligheid naar binnen verplaatst. De ambiance werd er niet minder op! Het was werkelijk een heel gezellige avond met fantastisch gezelschap. Een perfecte 'afsluiter'!

Bedankt allemaal om te komen en voor jullie fijne attenties en mooie geschenken!

Bedankt Franky, voor het aanbieden van de schitterende locatie, de gastvrijheid, de dekentjes! :) - Hakuna Matata!

Op naar zaterdag, voor Afscheidsfeestje - Part 2!

This is a first...

Vandaag heb ik eindelijk besloten om te beginnen 'bloggen'.

Dit leek mij altijd iets voor mensen met een zeer interessant leven, een groep waar ik mijzelf niet bij rekende. Er zijn interessantere dingen om over te schrijven dan je werkdag, een etentje en een avondje uit, toch?

Vandaag besefte ik plots dat er heel wat meer avontuur in mijn leven zit dan ik altijd dacht. Vooral sinds ik een tijdje geleden de grote sprong in het diepe nam en besliste om naar het Deense Kopenhagen te verhuizen.

Via deze blog hou ik jullie op de hoogte van mijn avonturen in het koude, maar o zo mooie Scandinavië!
(En uiteraard van de voorbereidingen alvorens het vertrek!)

Grtjs
Tatiana